Είναι άραγε περίπλοκη η αρχή του να « Ξοδεύω λιγότερα από όσα κερδίζω;» Ασφαλώς όχι. Απλά οι περισσότεροι το βρίσκουν δύσκολο να την εφαρμόσουν.
Γιατί; Επειδή τα πάγια έξοδα έχουν αυξηθεί τόσο πολύ και απομυζούν παρασιτικά το εισόδημα πολλών νοικοκυριών. Μάλιστα, σύμφωνα με την εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, τα Ελληνικά νοικοκυριά «βουλιάζουν στα χρέη»: http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=4401&theme=Printer
Εάν από την άλλη εσείς μπορέσατε να ξεπεράσετε αυτό το εμπόδιο, πιθανότατα έχετε και την σύνεση να κάνετε ό,τι περνάει από το χέρι σας για να διασφαλίσετε το μέλλον το δικό σας και της οικογένειάς σας.
Μην σας φανεί κυνικό το ότι αναφέρεται ότι είναι καλό το ότι φτάσαμε σε μία εποχή που οι λεγόμενες «ασφαλείς» λύσεις, πλέον είναι φανερό ότι δεν είναι και τόσο ασφαλείς. Δηλαδή, πριν από λίγο καιρό πολλοί πίστευαν ότι μπορούσαν «να τα καταφέρουν» με μία εργασία που θα τους πρόσφερε τα αναγκαία για να ζήσουν.
Πλέον, η ανεργία φέρνει μεγάλο ανταγωνισμό στην αγορά εργασίας κάνοντας την θέση του καθένα επισφαλή. Βρισκόμαστε πλέον σε χειρότερη θέση από τους Ιάπωνες – τους οποίους κοροϊδεύαμε για την εργασιομανία τους – και δουλεύουμε πιο πολλές ώρες από αυτούς, αλλά εξακολουθούμε να παραμένουμε με τον φόβο απώλειας της εργασίας μας. Τι θα πούμε για την συνταξιοδότηση; Με τις επικείμενες ενοποιήσεις των ταμείων «ασφάλισης», κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα μπορέσει καν να πάρει σύνταξη.
Είναι, λοιπόν, ασφαλές να ακολουθήσουμε την πεπατημένη οδό και να αναζητήσουμε την κλασσική εξασφάλιση του τύπου «Εγώ θα βρω τη δουλίτσα μου, να έχω την ησυχία μου, και όλα θα πάνε καλά». Είναι πλέον συνετό να παραμένουμε σε αυτό το σκεπτικό;
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Στην σημερινή κοινωνία ποιος είναι ο Τζίτζικας και ποιος ο Μέρμηγκας?
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Γιατί?
Επειδή και ο Τζίτζικας και ο Μέρμηγκας δουλεύουν σκληρά.
Αλλά ο Τζίτζικας δουλεύει μεριμνώντας για το σήμερα, ενώ ο Μέρμηγκας δουλεύει μεριμνώντας για το αύριο. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο όπως και για τους ήρωες της αρχαίας παραβολής: Ο ένας θα ζήσει και ο άλλος θα στερηθεί.
Να το μεταφέρουμε λίγο στους όρους της σύγχρονης αγοράς για να δούμε τι σημαίνει για εμάς; Ας δούμε το προφίλ των δύο ηρώων σήμερα.
- Ο Σύγχρονος Τζίτζικας: Είναι ένας καλός εργαζόμενος/η. Κοιτάει τη δουλειά του/της και κοιτάει και το καλό της οικογένειας. Μετά από την κοπιαστική ημέρα στο 8ωρο (με 10ωρο), και αφού τακτοποιήσει τις διάφορες λοιπές εργασίες του σπιτιού, θα έρθει η ώρα της ξεκούρασης. Αφού κάνει τους υπολογισμούς για το πόσα χρήματα έμειναν μέχρι την επόμενη πληρωμή, θα αποκοιμίσει τον καημό του/της μπροστά στην τηλεόραση ή ένα dvd που νοίκιασε. Την επόμενη ημέρα, περιμένει ένα ξύπνημα για να κάνει την δουλειά που ξέρει πλέον καλά. Βέβαια, όλα θα πάνε καλά, γιατί αν δοθεί αύξηση 2,5%, όπως προαναγγέλθηκε, ή βγει κάνα έκτακτο βοήθημα, τότε θα μπορέσει να «βουλώσει μερικές τρύπες». Αύριο δεν ξέρουμε τι μας περιμένει.
Ο Σύγχρονος Μέρμηγκας, έχει και αυτός τα ίδια προβλήματα που πλήττουν και τον Τζίτζικα: προβλήματα υγείας, ατυχήματα και ζει και εργάζεται στην ίδια αγορά που εργάζεται ο Τζίτζικας. Αλλά για αυτόν τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τον βιοπορισμό του, ή να ζητήσει δανεικά και όλα αυτά τα δύσκολα. Αυτό επειδή δούλεψε σκληρά και δημιούργησε ένα εισόδημα που του έρχεται βρέξει – χιονίσει! Δημιούργησε ένα Τρέχον Παθητικό Εισόδημα! Να γιατί ενώ δούλευε λίγο πιο σκληρά από τον φίλο του Τζίτζικα, και ενώ ο φίλος του τον κορόιδευε τώρα είναι Ασφαλής.
Η δημιουργία ενός Τρέχοντος Παθητικού Εισοδήματος είναι σπουδαία για κάθε άνθρωπο που σκέφτεται το μέλλον του σοβαρά!
Πώς δημιουργείται ένα τέτοιο εισόδημα;
Για να μάθετε περισσότερα για την φιλοσοφία αυτή και την απόκτηση κεφαλαίου χωρίς ρίσκο (δηλ. χωρίς επένδυση), δείτε το :
http://road2successonline.net/
